Op insectenjacht

Met deze hoge temperaturen heb je misschien niet altijd zin om er op uit te gaan. Het goede nieuws is dat in deze tijd van het jaar de natuur voor het 'oprapen' ligt in tuin, plantsoen of op het balkon. Nee, daar zie je geen groot wild en ook wat minder vogels dan in het voorjaar. Je moet nu gaan speuren naar het kleine (en soms heel kleine) spul. Ik laat je ter inspiratie wat van mijn vondsten uit de afgelopen dagen zien.

Allereerst een update van de venusvliegenvanger. Er zwermde een heel irritante vlieg door de woonkamer en ik besloot eens te observeren of de venusvliegenvanger hier raad mee zou weten. Ik at mijn lunch binnen en bleef daarna nog een tijd op wacht zitten. De vlieg tikte tegen het raam en vloog regelmatig langs het plantje, maar niet erin. De zon scheen op de venusvliegenvanger; de blaadjes waren felrood en glansden van het vocht uit de honingklieren. Dat zou toch moeten werken dacht ik. Op een gegeven moment lokte de zon mij toch naar buiten. En ja hoor, toen ik weer binnen kwam was het stil in de kamer. De vlieg was gevangen en ik had het moment gemist..... Het kopje stak nog boven het blad uit, maar er was geen beweging meer. De volgende dag zat de vlieg er nog in, dus de prooi was goed bevonden en de vertering is nu bezig.

Venusvliegenvanger met een vlieg als prooi

In de tuin kwam ik ook het een en ander tegen, zoals deze witte halvemaanzweefvlieg, die zijn naam dankt aan de tekening op het achterlijf (er is ook een gele halvemaanzweefvlieg). Net als snorzweefvliegen leven de larven van bladluizen en deze zweefvliegen trekken ook over grote afstanden. Het is een vrij algemene soort, dus ze zijn vast bij jou in de buurt te vinden. 

Witte halvemaanzweefvlieg

Ook de blinde bij is een zweefvlieg al doet de naam dat niet vermoeden. Hij wordt zo genoemd omdat-ie op een bij lijkt maar niet kan steken. Het beestje kan dus ook gewoon zien. Op de ogen staan rijen haren, dit heeft er wellicht aan bijgedragen dat men dacht dat de bij niet kon zien. Door zoveel mogelijk te lijken op een honingbij (die een angel als steekwapen heeft) hoopt de zweefvlieg dat mogelijke vijanden hem met rust laten. Tijdens het vliegen zoemt de blinde bij ook, iets dat andere zweefvliegen niet doen. Net als honingbijen laat de blinde bij zijn pootjes hangen in de vlucht. En het achterste paar poten is verbreed zodat ze aan de stuifmeelzakjes van honingbijen doen denken. Zo probeert de blinde bij de gelijkenis met zijn stekende voorbeeld zo groot mogelijk te maken. Ik herken de blinde bij aan het 'zandlopertje' op het achterlijf tussen de geel/oranje inhammen.  

Blinde bij (zweefvlieg)

Op een aardbeiplant vond ik de nimf van een groene schildwants, ook wel groene stinkwants genaamd. Wantsen hebben een onvolledige gedaanteverwisseling (in tegenstelling tot bijvoorbeeld vlinders die een popstadium kennen waarin de rups transformeert naar een vlinder). Een wants kruipt uit het ei als een kleine versie van het volwassen exemplaar: met antennes en zes pootjes maar ze hebben nog geen vleugels en zijn ook wat boller. Bij elke vervelling (er zijn er vijf) worden ze groter en lijken ze meer op een volwassen wants. Om een partner te zoeken gaan volwassen wantsen trillen. De plant waarop ze zitten geeft de trilling door en verspreidt zo de boodschap aan mogelijke gegadigden. 

Nimf van de groene schildwants

De geblokte glasvleugelwants was nieuw voor mij. Het is dan ook een erg klein beestje (iets meer dan een halve centimeter), maar ziet er wel mooi uit. Misschien kwam hij wat meer in het zicht omdat mei en juni de paartijd is van deze soort. Tussen juli en september komt de nieuwe generatie uit het ei. Zij overwinteren als volwassen wantsen. De beestjes zuigen sap uit tal van planten, en hebben een voorkeur voor planten uit de ooievaarsbekfamilie en lipbloemigen. Die zijn in mijn tuin rijkelijk aanwezig. Dus wellicht zitten er dan ook heel wat wantsjes met deze lange naam :). Op onderstaande foto zit-ie trouwens op een blad van watermunt. 
 

Geblokte glasvleugelwants

Tenslotte zag ik ook deze nieuweling. Zo nieuw, dat de kever nog geen Nederlandse naam heeft: de mimela junii. Dat laatste slaat op het feit dat het beestje in juni te zien is. Opvallend zijn de oranje tasters aan de kop. De volwassen kevers eten bladeren (deze zat ook op de watermunt), de larven eten plantenwortels. Daar ben ik dan weer wat minder blij mee als tuinier. De kever rukt op vanuit Zuid-Europa.

Mimela junii

Ik heb de meeste van bovenstaande insecten gedetermineerd met ObsIdentify. Veel succes als je zelf je tuin of ander groen aan nadere insecteninspectie gaat onderwerpen...!