September was dit jaar een maand met grote contrasten, van zonnige dagen waarin de temperatuur boven de 25 graden uitkwam tot stormachtig weer met grote hoeveelheden regen. Het filmpje van deze week maakte ik op een zonnige dag. Ik begon te filmen net na zonsopgang; het was vrijwel onbewolkt en er was nagenoeg geen wind. Boven het water steeg een vleugje mist op en de spinnenwebben parelden in het zonlicht. De kornoeljebladeren begonnen al te kleuren en lichtten op met felle rode en gele kleuren. In de wilgen schreeuwden halsbandparkieten terwijl ze loom leken te genieten van het ochtendlicht. Een groep van een stuk of zes dieren zat bij elkaar. Deze vogels zijn letterlijk een exotische verschijning: ze komen oorspronkelijk voor in Afrika ten zuiden van de Sahara en India plus de omliggende landen. Waarschijnlijk zijn er ooit kooivogels losgelaten in ons land en die hebben zich met succes vermeerderd. Inmiddels zijn de beestjes in de Randstad een vrij algemene verschijning en rukken ze ook in andere delen van ons land op. In Nederland zijn er al meer dan 10.000. Na een aantal jaren waarin de populatie met wel 20% groeide, lijken de aantallen in de Randstad de laatste jaren te stabiliseren. Ze leven voornamelijk van fruit en zaden, maar ook boomknoppen en jonge scheuten staan op het menu. Omdat de halsbandparkieten nog niet wijd verbreid zijn buiten het stedelijk gebied, is de schade die zij aanrichten in (fruit)boomgaarden op dit moment nog te overzien. Maar dat kan in de toekomst veranderen. De vogels eten in het gebied van herkomst ook mais, op den duur wordt vraatschade verwacht in maispercelen in ons land.
Halsbandparkieten nestelen in boomholten. Die maken ze niet zelf, maar ze kraken een spechtennest of een hol van een andere boombroeder. Indien nodig hollen ze dat nog een beetje verder uit. Daarin leggen ze drie à vier eieren, vaak al vroeg in het seizoen (februari-maart). Na ruim drie weken broeden komen de jonge vogels uit het ei. Ze blijven dan nog 6 weken in het nest terwijl de ouders voedsel aandragen. Ook als ze uitgevlogen zijn kunnen de jonkies nog twee weken op de zorg van de ouders rekenen.
In het park tegenover ons huis verzamelt zich aan het einde van de dag een groep van tientallen parkieten. Hun luidruchtige gekrijs irriteert me dan behoorlijk. Maar fotogeniek zijn ze wel.....
Je ziet ze aan het eind van de film van deze week. E-mail abonnees kunnen hier klikken om het filmpje te bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten