 |
| Citroenvlinder met aardhommel |
De resultaten van de tuinvlindertelling 2025 zijn bekend. De nummers 1, 2 en 3 verschillen niet van vorig jaar; op de vierde plaats staat dit jaar echter niet het bont zandoogje maar de citroenvlinder.
 |
| Top 10 tuinvlindertelling 2025 Bron: tuintelling.nl |
Ook in mijn tuin was de citroenvlinder prominent aanwezig. Het is een mannetje, te zien aan de duidelijke geelgroene kleur. Vrouwtjes van deze soort zijn witter. Meestal fladderen ze een beetje door de tuin en zijn deze fotogenieke vlinders snel weer weg. Maar de dahlia's hadden een onvermoede aantrekkingskracht op het insect. Ik had ruim de tijd om de vlinder te filmen. Niet alleen de citroenvlinder deed zich tegoed aan deze bloem, ook hommels waren van de partij. Een dikke aardhommel ging het 'gevecht' aan met de citroenvlinder en deze liet zich twee keer verslaan, zoals je in onderstaand filmpje kunt zien. Maar zodra de kust vrij was nam de citroenvlinder zijn plek weer in om zich te laven aan de zoete nectar.
Waar veel vlinders maar een paar dagen of weken leven als imago, kan de citroenvlinder wel een jaar oud worden. De meeste tijd brengt deze sterke vlinder rustend en slapend door. Daar heeft-ie weinig energie voor nodig en de vleugels slijten er niet van. De vlinder verblijft in de winter op een verscholen plekje tussen het groen, bijvoorbeeld van klimop, hulst of braam (alle drie aanwezig in mijn tuin of die van de buren). Vanaf februari kun je ze op zonnige dagen al zien rondfladderen. Ze gaan op zoek naar een partner om te paren en eitjes te leggen en deze overwinteraars zijn nog actief tot in juni. De vlinders van de nieuwe generatie komen in de loop van juni te voorschijn. De 'verse' citroenvlinders doen het rustig aan. Ze gaan al gauw in zomerrust en komen af en toe te voorschijn om nectar te drinken, zoals de vlinder in mijn tuin. In het najaar zoeken ze een vaste plek voor hun winterslaap. Citroenvlinders kruipen heel diep weg in een struik en gaan daar met dichtgevouwen vleugels hangen, hun pootjes stevig om een takje heen. Ze zijn goed gecamoufleerd omdat ze met hun groengele kleur en de ‘vorm’ van een blad met het beperkte winterlicht helemaal wegvallen in de struik. De kans dat je er 's winters een opmerkt is klein.
Citroenvlinders zijn voorbereid op kou, ijs en sneeuw en nemen allerlei voorzorgsmaatregelen om de winter te overleven. Ze proberen zo veel mogelijk vocht te verliezen en maken antivries aan (vergelijkbaar met het spul dat wij in onze auto's gebruiken). Eigenlijk hebben ze meer last van te warme winters, want dan komen ze uit hun winterslaap en worden actief terwijl er geen voedsel te vinden is.
De vlindertelling was net voorbij toen ik maandagochtend vanuit mijn slaapkamerraam koninklijk bezoek zag arriveren. Op de vlinderstruik in de voortuin daalde een koninginnenpage neer. Wauw! Op zondag hadden we een fietstochtje gemaakt in het Bentwoud en zagen ontelbare bloemen van de wilde peen. Ik zei tegen mijn man dat we goed moesten speuren, want dat is de waardplant van deze prachtige vlinder. Waardplant wil zeggen dat de rupsen van deze plant eten en dat de vlinder haar eitjes dan ook op deze plant afzet. Het was die zondag tamelijk warm maar bewolkt. We zagen nauwelijks vlinders - waarschijnlijk omdat ze niet genoeg konden opwarmen - en al helemaal geen koninginnenpage.
 |
| De koninginnenpage rukt op |
Maar op maandag fladderde de vlinder dus gewoon mijn tuin binnen. Een jaar of tien geleden werd de koninginnenpage alleen waargenomen in Zuidoost Nederland. Ik heb er twee keer een gezien in Zuid-Limburg, waarvan één keer in de tuin van mijn ouders. Vijf jaar geleden waren de vlinders al opgerukt tot aan de grote rivieren. En nu zag ik op waarneming.nl dat er ook boven de rivieren vaker koninginnenpages gezien worden. De kans dat je er een kunt spotten wordt dus steeds groter.
 |
| De koninginnenpage heeft twee generaties per jaar |
De koninginnenpage heeft twee generaties per jaar. De eerste vliegt van eind april tot half juni en de tweede vanaf juli tot half september. Mijn tuinbezoeker was een kakelvers exemplaar van de tweede generatie. De eitjes worden afgezet op peen; één per plant en bij voorkeur op jonge planten die met hun 'kop boven het maaiveld uitsteken'. De rupsen zijn prachtig gekleurd: op de lichtgroene basis zitten zwarte bandjes met oranje stippen. De tweede generatie overwintert als pop.
De koninginnenpage wordt vaak bij heuveltoppen gezien waar mannetjes en vrouwtjes elkaar ontmoeten; dit gedrag wordt 'hill-topping' genoemd. Dat een keer live zien staat nog op mijn verlanglijstje. Daarvoor zal ik wel weer eens naar het zuiden af moeten reizen, want er zijn hier weinig 'hills' :).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten