Eindelijk een paar zonnige dagen! Terwijl er in het zuiden een dik pak sneeuw is gevallen, genieten we hier van de zonnestralen. De vogels hadden er ook meteen weer zin in: ik hoorde de roffel van de grote bonte specht en een groene specht lachte mij van alle kanten uit :). Uit de boomtoppen klonk het belletje van de pimpelmees en de pompende zang van de koolmees. In de tuin liet de heggenmus van zich horen.
 |
| Eindelijk weer eens zon |
Verder moeten we het doen met de kleine dingen van de winter. Ik liep dagelijks langs de hazelaar, maar echt bloeien wilde die nog niet. Te nat waarschijnlijk, dan verspreidt het stuifmeel zich niet goed. De 'bloeirace' werd gewonnen door de els. De elzenkatjes bungelden aan de bomen en ik vond er een aantal op de grond.
 |
| Elzenkatjes uit de boom gevallen |
Ik nam er een aantal mee om ze eens door het binoculair te bekijken. Dan gaat er een wondere wereld open. Eerst nam ik een mannelijk katje onder de loep. De bruine meeldraden die onder elk groen bloemetje hangen (zie bovenstaande foto), zien er bij 20x vergroting uit zoals op onderstaande foto. De meeldraden zijn nog niet rijp, dus je ziet nog geen stuifmeel
 |
| Detail van mannelijk elzenkatje onder binoculair, 20x vergroot |
Ik zette het apparaat op de dubbele vergrotingsfactor en dan zie je één enkel bloempje van het katje.
 |
| Detail van mannelijk elzenkatje onder binoculair, 40x vergroot |
Als het stuifmeel van al deze meeldraden rijp is, ziet een katje helemaal geel:
 |
| Elzenkatjes vol stuifmeel, niet best voor hooikoortslijders |
Ik had ook een takje meegenomen waaraan vrouwelijke katjes zaten. Die vormen later de welbekende elzenproppen. Maar eerst moeten de piepkleine rozerode bloempjes bestoven worden. Om een idee van de verhoudingen te geven, hieronder een foto van mijn binoculair met het elzentakje.
Ik nam dus die kleine bruine 'propjes in spe' in beeld en zag dat de bloemetjes al gereed waren om stuifmeel te ontvangen zodra dat beschikbaar komt. Het zijn de kleine rode puntjes die her en der uitsteken in het katje. De witte 'brokjes' zijn zandkorrels :). Tussen de schubben van de latere prop groeien de zaden. Als die rijp zijn en de proppen door droogte open gaan staan, vinden die hun weg naar nieuwe bestemmingen. Omdat ze een luchtblaasje hebben, blijven ze drijven op water. Dat is handig als je, zoals elzen, vaak naast water groeit.
 |
| De rode puntjes zijn vrouwelijke elzenbloempjes in wat later de 'prop' wordt, 20x vergroot |
Als je een loepje hebt, is het aan te raden om dat bij je volgende wandeling eens mee te nemen zodat je dit soort details zelf kunt ontdekken. Je kunt natuurlijk ook een katje mee naar huis nemen, zoals ik heb gedaan. Desondanks werd ik weer eens aangesproken door een voorbijganger terwijl ik omhoog staarde naar een boom: "Bent u de boom aan het aanbidden?".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten