Zonnende en parende vuurwantsen

Met 23 graden is het vandaag een zeer warme dag voor de tijd van het jaar. Een mooie gelegenheid om wat tuinklusjes te doen. Met een boterham en een glaasje sinaasappelsap lunchte ik naast een van de moestuinbakken. Het krioelde er letterlijk van de vuurwantsen.

Vuurwantsen warmen zich graag op in een groep

Meteen was mijn interesse gewekt en ik besloot een tijdje te kijken wat er gaande was. Tussen maart en mei komen deze insecten massaal uit hun overwinteringsplek te voorschijn. Mijn gewroet in de aarde zal er zeker aan hebben bijgedragen. We hadden in het najaar de moestuinbedden gemulcht (afgedekt) met afgevallen blad. Dit blad verteert (gedeeltelijk) gedurende de winter en voedt daarmee de grond. Verder remt het de groei van onkruid en tenslotte zijn de zwart/rode insecten dol op het afgevallen blad, vooral van de lindeboom. Dat was een van de bomen waarvan we de gevallen bladeren hadden 'geoogst'. Net als alle wantsen heeft deze soort een zuigsnuit waarmee ze de bladeren en insecten leegzuigen. In het voorjaar voeden ze zich met vers blad en bladluizen. Dat is mooi meegenomen om een luizenplaag te bestrijden of te voorkomen (ik zag de eerste luizen al weer op mijn rozen zitten). 

Ik bekeek ze terwijl de groep door elkaar krioelde en steeds nieuwe posities innam. Sommige vuurwantsen verwijderden zich uit de massa (ze hebben geen vleugels en doen dat dus lopend). Een drietal koos de rand van een bloempot uit om van de voorjaarszon te genieten.

Zonnend trio

Behalve zonnen, werd er ook verkend of er gepaard kon worden. Daarvoor moeten de achterlijven van man en vrouw gekoppeld worden. Naar dit paargedrag is veel onderzoek gedaan vanwege de extreem lange duur: 12 uur is heel gewoon. Het kan zelfs voorkomen dat de beide geslachten een week aan elkaar vastzitten voor de paring; een ware marathon. Dat heeft te maken met het leven in de groep. De kans dat het vrouwtje nog met een ander mannetje uit de kluwen gaat paren, vind het mannetje een groot risico. Door zich voor lange tijd te koppelen aan het vrouwtje voorkomt hij dat een concurrent het vrouwtje 'inpikt'. Hij heeft dan bovendien (ruim) de tijd om zoveel mogelijk eitjes van dat vrouwtje te bevruchten. 

Op een gegeven moment zag ik het gebeuren; er was een 'klik' :). 

Man en vrouw zijn gekoppeld voor een marathonparing

Ik heb het moment dat de paring begon gefilmd, bekijk dat via deze link. Toen wist ik nog niet dat een paring zo lang kon duren. Je bent dus maar getuige van een fractie van de paringstijd :).