|
Foto: Cees v/d Niet |
Regelmatig bekijk ik de foto's op de site
kijkopnatuur van Cees v/d Niet, natuurliefhebber, fotograaf en, net als ik, regelmatige bezoeker van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Op zijn site kwam ik bijgaande foto tegen. Dus deze keer, tegen mijn gewoonte in, geen eigen foto's maar van Cees. Het viel me op dat de sprinkhaan in een houding zat, die ik nooit eerder was tegengekomen. Een rare plaats voor zo'n beestje, dat toch een hapklare brok is voor menige vogel. Cees Determann, ook regelmatig te vinden in de Amsterdamse Waterleidingduinen, liet ons de oplossing van dit raadsel weten, waarover de AWD in 2013 al eens iets publiceerde. En de verklaring was nogal een verrassing. Deze sprinkhaan is namelijk geïnfecteerd door een parasitaire schimmel die het beestje als een robot bestuurt. Dit klinkt als science fiction, maar het werkt als volgt. De schimmelsporen ontwikkelen zich op het lichaam van het insect en breiden zich uit tot ze de hersens bereiken van de sprinkhaan.
|
Foto: Cees v/d Niet |
De schimmel programmeert de hersens zodanig dat de sprinkhaan zich verplaatst naar een plek waar de schimmel zich makkelijk verder kan verspreiden. De sprinkhaan kruipt zo hoog mogelijk in een stengel, wat hij normaal nooit zou doen, en klemt zich daar op een karakteristieke manier vast. In deze houding kunnen de schimmelsporen zich makkelijk verspreiden; de sprinkhaan overlijdt. De schimmel heeft de toepasselijke naam sprinkhaandoder. De natuur en al haar verschijningsvormen blijven me verbazen....
2 opmerkingen:
Mooi informatief stukje geworden Monique. Sjapo!!!
Dank je Cees
Een reactie posten