Eiders in de Slufter (Texel)

de Slufter van bovenaf gezien door Ecomare, CC BY-SA 4.0

Vandaag deel 2 van de Texelfilmpjes. In dit filmpje bezoeken we de Slufter, een natuurgebied dat is genoemd naar de 3 km lange kreek die nog altijd in verbinding staat met de Noordzee. Hierdoor is een interessant getijdegebied ontstaan dat bijna 1 miljoen bezoekers per jaar trekt. Het grootste deel van de Slufter is niet vrij toegankelijk voor publiek, zodat de natuur er in alle rust zijn gang kan gaan. Hier bloeit Engels gras en wat later in het jaar de (eveneens) paarse lamsoor. In augustus kleurt de zeekraal dieprood en dat is ook een prachtig gezicht. De zee heeft er vrij spel. Er is lang geprobeerd om het gebied in te polderen, maar de aangelegde stuifdijken moesten het telkens afleggen tegen de kracht van het water. Uiteindelijk is het een mooi natuurgebied geworden met kwelders en kreken. Enkele jaren geleden waren we er vlak nadat springtij en storm het water tot aan de achterste duinenrij had opgejaagd. Aan de rommel die op de vloedlijn was achtergebleven konden we zien hoe ver de vlakte overstroomd was geweest. Bij ons bezoek eind mei was het water heel rustig. Het werd eb terwijl we door het vrij toegankelijke struingebied naar het strand liepen. Boven ons kwinkeleerden de leeuweriken en in het gras vlogen verschrikte tureluurtjes op. Ze waren heel waakzaam en hadden vast een nestje of jongen te verdedigen.

In de Slufter zijn meestal ook eiders te vinden. De mannetjes met hun zwart/witte verenkleed met hier een daar een groengelig accent vallen als eerste op. De vrouwtjes hebben een bruine (schut)kleur, omdat ze als enige broeden op het grondnest. In die periode eten ze niet en teren volledig op hun vetvoorraad. Ze gaan alleen af en toe wat drinken. Dat nestje is een holletje bekleed met gras en dons uit moeders borst. Het woord eider is verwant met IJslands Aeþur-fugl, dat donsvogel betekent. De wetenschappelijke naam Somateria mollissima betekent: vogel met zeer zacht wollichaam. De donslaag in het verenkleed bevat tot wel 95% lucht die de isolatie verhoogt en ook het drijfvermogen van de vogel groter maakt. De nestjes liggen soms verscholen maar kunnen ook vrij open liggen. Reden waarom eiders graag midden in een sternkolonie broeden. Want die sterns voeren duikbombardementen uit en pikken met hun scherpe snavels de indringers tot bloedens toe. Ook de kuikens worden beschermd door een groep. Die worden namelijk gehouden in een crèche van tientallen jonge vogels, bewaakt door moeders en tantes. De jonkies waren al geboren toen we in de Slufter waren. Dat moesten we lezen in het boswachtersblog, want we hebben de kleintjes helaas niet zelf gezien. Maar we konden wel van de volwassen vogels genieten.

Voor e-mail abonnees: als je het filmpje niet in de e-mail-nieuwsbrief ziet, klik dan op de link 'filmpje' in de tekst of klik op de titel om naar mijn blog te gaan.