Ze zijn op veel plaatsen in ons land te vinden. In parken en plantsoenen worden ze ook wel aangeplant en de verspreidingskaart van deze boom laat dan ook een landelijke dekking zien.
In het park tegenover mijn huis staat een aantal van deze bomen, en in het filmpje, gemaakt tijdens een ommetje in de avonduren, zie je de mooie roze/witte bloesem van deze soort. Ik heb in het najaar wel eens een hapje genomen van zo'n appeltje, ze zijn niet alleen zurig maar ook aan de melige kant. Zoals je op de foto bij dit blog ziet, zijn er echter andere liefhebbers die het fruit wel kunnen waarderen. De halsbandparkieten laten zich zo'n appeltje goed smaken. Ook merels zie ik regelmatig van die appeltjes smullen, vaak als ze al een beetje beginnen te rotten. De schil laten ze liggen, maar het is een prachtig leeggegeten hulsje, vrijwel helemaal schoon gepikt.
Wilde appels bevatten veel pectine. Ik doe er wel eens één of twee door de jam, zodat deze mooi dik wordt. Het beïnvloedt de smaak van de andere vruchten niet merkbaar. Let er maar eens op, of er bij jou in de buurt ook wilde appels staan. Hopelijk zijn de bloesems door de vorst gespaard gebleven en zie je in het najaar de wilde appeltjes hangen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten